WIELKI POST

Wielki Post to okres czterdziestodniowego przygotowania do największej chrześcijańskiej uroczystości - Świąt Wielkiej Nocy. Do okresu Wielkiego Postu nie wlicza się sześciu niedziel, które są w ciągu całego roku bardziej radosnym wspomnieniem Zmartwychwstania. Zaczyna się on Środą Popielcową i trwa do początku liturgii Mszy Wieczerzy Pańskiej sprawowanej w Wielki Czwartek. Data Środy Popielcowej zależy od daty uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. Wielki Post kończy się Mszą św. Krzyżma Liturgia ta odbywa się zwykle w katedrze, gdzie przed południem w Wielki Czwartek gromadzą się kapłani wraz ze swoim ordynariuszem. Wyrażają przez to wzajemną jedność., kiedy to biskup każdej diecezji błogosławi Olej Chorych i poświęca Olej Krzyżma, którym przez cały rok będą namaszczane dzieci przy Chrzcie św., czoła bierzmowanych i wnętrza dłoni nowo wyświęcanych kapłanów. W czasie tej Mszy świętej kapłani odnawiają przyrzeczenia składane podczas przyjmowania Sakramentu Święceń.

TRIDUUM PASCHALNE

WPATRZENI W GESTY I ZNAKI^notka Na podstawie folderu "Święte Triduum Paschalne 2019", opracowanego przez duszpasterzy Parafii św. Jana Chrzciciela w Krakowie, na Prądniku Czerwonym

Bogactwo tych świętych dni nie daje się zmieścić w opasłych tomach; zauważmy tu jedynie najważniejsze, najbardziej czytelne.

WIELKI CZWARTEK

Triduum Paschalne zaczyna się Mszą św. Wieczerzy Pańskiej — w Wielki Czwartek wieczorem. Niepowtarzalnym obrzędem jest mandatum, czyli umycie nóg (nazwa pochodzi od słowa "przykazanie", po łacinie mandatum, podczas tego obrzędu śpiewa się pieśń Przykazanie nowe daje wam, byście się wzajemnie miłowali). Kapłan celebrujący tę Mszę św. okazuje pokorę potrzebną do obmycia czyichś stóp — jest to warunek budowania miłości, do jakiej jest wezwany na wzór Chrystusa każdy chrześcijanin.

WIELKI PIĄTEK

W Wielki Piątek przeżywamy ciszę - jest to dzień, kiedy nigdzie nie odprawia się Mszy św. Można powiedzieć, że jest to dzień żałoby. Trzeba jednak pamiętać, że ważniejsza od smutku jest miłość. Naszym zadaniem nie jest płakać nad śmiercią Jezusa, tylko uwielbiać Go za Jego miłość, najpełniej okazaną właśnie na Krzyżu.

W piątek, w trzeciej godzinie dnia (według naszego czasu dziewiątej rano) Jezus został skazany na śmierć. Rozpoczęła się Jego Droga Krzyżowa. O szóstej - według ówczesnego sposobu liczenia czasu – (w nasze południe), Chrystus został ukrzyżowany. Chociaż zwykle skazańcy umierali na krzyżu kilkanaście godzin, a nawet kilka dni, to wyczerpany męką Jezus umiera o dziewiątej godzinie dnia (naszej piętnastej).

W naszych świątyniach po południu kapłan ubrany w męczeńskie szaty czerwone wchodzi w milczeniu do świątyni i pada na twarz. Prostracja jest to postawa modlitewna polegająca na leżeniu krzyżem. Oznacza ona całkowite oddanie się Bogu i poczucie własnej małości, uniżenia, a jednocześnie pragnienie podporządkowania się Bogu.

WIELKA SOBOTA

W sobotę liturgia również każe milczeć i klęknąć przed pamiątką grobu Pana Jezusa.

A po zmroku pojawia się kolejny znak - ogień. Najpierw przed świątynią rozpala się ognisko, bo Chrystus to światłość, która rozświetla mroki grzechu, a potem diakon albo kapłan wnosi paschał do ciemnej świątyni: światło Zmartwychwstania rozświetla świat zaciemniony przez grzech.

Paschał to znak prawdziwego Życia, a hymn Exsultet to jedna z najwspanialszych modlitw roku. Znów kolejny zachwyt nad miłością, która jest odpowiedzią Boga na samowolę człowieka. Po hymnie słuchamy wielu czytań, które opowiadają Historię Zbawienia, nieustanne wychodzenie Pana Boga - dobrego Ojca, który wypatruje każdego dziecka. Zwłaszcza tego, które najbardziej zbłądziło.

Liturgia podsuwa kolejny znak: Chrzest albo co najmniej odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. A potem Matka wszelkich Liturgii - jak mówił św. Augustyn. Świętujemy Zmartwychwstanie, zwycięstwo Miłości. Nie można bardziej ukochać: dać wszystko i nieustannie czekać na tych, którzy zechcą skorzystać.